Οι πρώτες σχολικές χορωδίες
Πολεμικά εμβατήρια

Τύμπανα παρελάβνουν
Και αγάλματα,
Στηλόνονται στη μνήμη των ηρώων.

Καμένα δάση στις μνήμες των νεκρών,
Απαλύνουν τον πόνο,
Τον χαμό.
Και δίνουν θάρρος.

Είμαι απο μάρμαρο
Και δέν με θέλει ο Χάρος,
Με στέφανα και σημαίες,
Καλυμένος…

*

Οι πρώτες σχολικές χορωδίες,

Το πρώτο τσιμπούκι
Τ´ αποδυτήρια,
Με δάφνες και στέφανα στολισμένα
Τα προκτικά ελατήρια



Αδρεναλίνη,
Η εφηβική οδύνη
Με σπρώχνει στον τοίχο,
και με γδύνει

Καμένα δάση
Στις άκρες των φαλλών
Στηλώνονται στη μνήμη των Θεών
Του μέλλοντος,
φάρος